کشاورزی ارگانیک

مرحله انتقال از کشاورزی رایج به کشاورزی زیستی، بسیار حساس بوده و نیاز به آگاهی و دانش کافی از فرایندهای طبیعی دارد و بدون تردید نمی تواند دربرگیرنده همه محصول های کشاورزی در یک دوران کوتاه شود و تبدیل آن به زمان نیاز دارد.

در رابطه با ایران، چون بخش قابل توجهی از محصول هایی مانند خشک بارها و برخی از میوه های تازه و سبزی ها و گیاهان دارویی صادر می شوند، این گونه محصول ها را می توان در قالب تولیدهای ارگانیک به بازارهای

جهانی عرضه کرد و هم زمان با کاهش کاربرد سم های شیمیایی و جایگزینی آن با سموم زیستی و همچنین کاهش کاربرد کودهای شیمیایی و جایگزینی آن با کودهای بیولوژیکی، زیان های ناشی از مصرف بی رویه نهاده های شیمیایی در بسیاری از محصول هایی که مصرف داخلی دارند را نیز کاهش داد. بدین ترتیب، چون

احتمال گسترش این نوع کشاورزی به صورت بی رویه و بدون رعایت جنبه های علمی در کشور وجود دارد، ضرورت ساماندهی آن از هم اکنون که مراحل اولیه را می گذراند، احساس می شود.

برای پایه گذاری نظام کشاورزی ارگانیک در کشور باید همگام با تلاش برای تولید این محصول ها برنامه ریزی برای ایجاد زمینه های عرضه مطمئن در شبکه توزیع نیز صورت گیرد.

افزون بر این، همان گونه که در کشورهایی مانند آمریکا، کشورهای اروپایی و ژاپن اعمال می شود سیاست های حمایتی دولت مانند پرداخت یارانه و تخصیص وام های بلندمدت، تشویق و تامین اعتبارهای پژوهشی و اختصاص مرکزهای تحقیقاتی به کشاورزی ارگانیک، ضروری است.

کاربرد سموم در کشاورزی ارگانیک

سطح سم ها و آفت کش ها در محصول ها و فرآورده های کشاورزی و به طور کلی ایجاد نظام غذای سالم نیز لازم است.

همچنین برای توسعه فرهنگ استفاده از فرآورده های ارگانیک و نقش مهم آن در سلامتی افراد جامعه نقش رسانه های جمعی زیاد است که همگی مستلزم یک مدیریت قوی در کشاورزی ارگانیک است.

مواد ساختنی و طبیعی مجاز در فرآوری محصول های ارگانیک در برگیرنده الکل هایی مانند اتانول و روغن های گیاهی می باشند.

از ماهی های تولیدی در حوضچه های مصنوعی که برای جلوگیری از تلف شدن ماهی ها به آب آن ها مواد شیمیایی افزوده می شود، نباید استفاده شود.

تهیه میوه و سبزی سالم در سبد غذایی مردم نقش بسیار زیادی در سلامت جامعه و کاهش بیماری های ناشی از کاربرد غیراصولی مواد شیمیایی در فرآیند تولید محصول های کشاورزی دارد.

بسیاری از بیماری های رایج امروزی می توانند منشاء گرفته از وجود بقایای سم ها، کودها و مواد شیمیایی مورد استفاده در فرآیندهای تولید باشند. آمارهای تکان دهنده ای در مورد وجود بیماری های کشنده در اثر تغذیه ناسالم، وجود دارد و استفاده از محصول های ارگانیک را به یک ضرورت تبدیل می کند.

با توجه به شرایط موجود در زمینه سلامتی، امروزه مصرف محصول های ارگانیک یک حرکت تفنّنی نیست بلکه لازمه سلامتی و بقای عمر انسان در حد عمر طبیعی است.

با وجود تدوین و تصویب استانداردهای ملی و بین المللی برای تولید محصول های سالم در کشاورزی صنعتی، کنترل کافی برای تولید طبیعی این گونه محصول ها وجود ندارد.

محصولات در کشاورزی ارگانیک

یکی از مهمترین توافق های عمومی در کشاورزی ارگانیک، داشتن گواهی در خصوص طبیعی بودن محصول هایی است که به عنوان ارگانیک روانه بازار می شوند. این محصول ها، بدون داشتن گواهی رسمی، قابل تجارت با برچسب ارگانیک نمی باشند.

فرآیند بازرسی شامل کلیه مراحل از شروع تولید تا عرضه محصول است که تاکنون زمینه های آن در ایران فراهم نشده است. از سوی دیگر، مدیریت و زمان بیشتر لازم برای تولید محصول های ارگانیک موجب افزایش قیمت فرآورده های ارگانیک می گردد که ممکن است موجب کاهش توان خرید مصرف کنندگان شود.

چالش های تولید محصول های دامی ارگانیک پیچیده تر از فرآورده های ارگانیک گیاهی است، زیرا در دامپروری ارگانیک افزون بر نیاز به خوراک دام حاصل از کشاورزی ارگانیک، باید شرایطی مانند تامین فضای آزاد برای تحرکات طبیعی دام، عدم استفاده از انگل کش های شیمیایی، پادزیست ها و هورمون ها و خودداری از درمان با داروهای شیمیایی فراهم شود و این موضوع، تولید ارگانیک محصول های دامی را مشکل تر و پر هزینه تر می کند.

کشاورزی ارگانیک/کشاورزی ارگانیک/کشاورزی ارگانیک