ژئوممبران PVC چیست و چه کاربردهایی دارد؟
ژئوممبران PVC: در سال 1932 یک پلاستیک ساز منجر به تولید طیف گسترده ای از محصولات انعطاف پذیر شد. ژئوممبران PVC انعطاف پذیر در دهه 50 به بازار معرفی شد.
ژئوممبران PVC از بخشهای نفتی (اتیلن و استیلن) و کلرید با استفاده از پلیمریزاسیون تعلیق در راکتورهایی که وینیل کلرید و یک شروع کننده در آب پراکنده هستند، تولید می شود. زمان و دمای واکنش برای کنترل وزن مولکولی زنجیرهای تولید شده (سطح پلیمریزاسیون) تنظیم شده است.
از آنجا که ژئوممبران PVC یک ماده سفت و سخت است، یک پلاستیک ساز که می تواند نیروهای جذب بین هیدروژن و کلرید را کاهش دهد. برای کاهش درجه حرارت شکنندگی در آن گنجانیده شده است. یک ماده انعطاف پذیر از مناطق کریستالیتی تشکیل شده است که در مناطق بی شکل قرار دارند و پلاستیک ساز در آن قرار دارد. حداکثر مقدار با نفوذپذیری مطلوب محصول کنترل می شود (عموماً در محدوده وزن 28 تا 35٪).
پلاستیک ساز تنها محصول اضافه شده به مخلوط ژئوممبرین PVC نیست: استابلایزرهای حرارتی، رنگدانه های رنگی، روان کننده ها، بیوکسیدها و سایر مواد برای مقاومت در برابر حلال ها اضافه می شوند. یک ژئوممبران PVC باید به عنوان یک دستور العمل پیچیده در نظر گرفته شود که بسیاری از مواد را به نسبت از جمله 35٪ پلیمر، 28 تا 35٪ پلاستیک ساز، 0 تا 20٪ پرکننده، 5 تا 10٪ آنتی اکسیدان ها و 2 تا 3٪ سایر محصولات را در نظر می گیرد.
نسبت و کیفیت مواد تشکیل دهنده در یک مخلوط ژئوممبران PVC می تواند مطابق با شرایط آب و هوایی، ماهیت مایعات ذخیره شده و سایر پارامترها باشد. فرمولاسیون عملکردی ژئومبره (پی وی سی) می تواند به دست آید تا ویژگی های متفاوت زیادی از یک محصول به محصول دیگر ارائه دهد.
محصول نهایی ممکن است برای مصارف عمومی، ذخیره آب قابل شرب، ذخیره سازی مایع آلی (پساب های صنعتی)، درجه ماهی، کاربردهای زیرزمینی (شفاف برای تونل ها، بدون تثبیت کننده های فوق العاده بنفش، درجه حرارت سرد، مواد تقویت شده و کاربردهای در معرض آن باشد (محافظت شده در برابر اشعه ماوراء بنفش).
فرمولاسیون ژئوممبران PVC
در گذشته، فرمولاسیون های نامناسب ژئوممبران PVC ممکن بود منجر به نارسایی زودرس شود و استفاده از آن کاهش یابد. با درک تعامل بین مواد تشکیل دهنده، می توان یک فرمول طراحی شده برای یک برنامه ارائه داد تا عمر طولانی تری داشته باشد.
بیشتر پلاستیک سازهای مورد استفاده در ژئوممبران PVC منعطف، فتالات مونومر هستند. فتالات خطی به دلیل پیوندهای محکم بین زنجیره های خطی و مولکول های ژئوممبران PVC بعنوان پلاستیک سازهای با ثبات تر (مهاجرت کمتری به سطوح بیرونی) شناخته می شوند.
این پلاستیک کننده های قوی در برابر آبشویی در حال حاضر برای تولید کلیه ژئوممبران هایی که با آب در تماس خواهند بود، استفاده می شوند.
پلاستی سایزرهای تریملاتی مونومرئیک اغلب در مواردی که مقاومت به دمای بالا لازم باشد، استفاده می شوند. برای شرایط زیر 50 درجه سانتیگراد (122 درجه فارنهایت) فتالات مونومر با طول زنجیره بیشتر از 7 کافی هستند.
فتالات های مغناطیسی با زنجیره های کمتر از 9 و چربی ها از مقاومت خوبی در برابر درجه حرارت بالا برخوردار هستند.
در هنگام نیاز به خاصیت های منحصر به فرد، مانند مهار روغن ها، از پلی استر پلیمر پلیمر استفاده می شود. دوام در برابر چربی حیوانات، روغن معدنی و روغن ذرت برای تخریب پلاستیک سازهای چربی یافت شده است و این نشان می دهد که باید از آنها در مهار روغن جلوگیری کرد.
فتالات شاخه شده کمی بهتر از فتالات خطی عمل کرده اند؛ در حالی که پلاستیک سازهای پلیمری پلی استر بهترین ها را برای روغنها انجام داده اند.
فرمولاسیون هایی که پلاستیک سازهای پلیمری پلی استر را در بر می گیرد، در تماس کافی با هگزان (یک حلال که به طور تهاجمی پلاستی سایزرهای مونومر را استخراج می کند) عملکرد کافی دارند؛ بنزین، نفت سفید، سوخت و اتانول.
همچنین آلیاژهای ژئوممبران PVC که حاوی لاستیک نیتریل یا پلیمرهای کتون اتیلن استر هستند، مقاومت بسیار خوبی در برابر روغن ها و گریس ها و بسیاری از هیدروکربن های دیگر دارند. در محیط هایی که مهار اولیه انواع بی شماری از هیدروکربن ها مورد نیاز است، احتمالا این آلیاژهای ژئوممبران PVC به خوبی کار می کنند.
همچنین پلاستیک سازهای پلیمری پلی استر در سایر محیط های پرخاشگر نیز عملکرد خوبی داشته اند. در محیط های سوزاننده غلیظ (20٪ محلول هیدروکسید سدیم)، فرمولاسیون های حاوی یا پلیمر پلی استر هیچ تغییری نداشت؛ در حالی که چربی ها ضعیف تر از فتالات های مونومر عمل می کردند.
اکنون به تثبیت کننده ها رسیدیم. تثبیت کننده های فلز مخلوط در فرمولاسیون ژئوممبران PVC لازم است تا مواد به یک فیلم پردازش شوند. یک مطالعه 2002 هیچ تفاوتی در خصوصیات بدنی بین یک تثبیت کننده کادمیوم باریم و یک تثبیت کننده روی باریم مشاهده نکرد. هر دو تثبیت کننده فلز شناخته شده است که به طور هم افزایی با یک روغن تثبیت کننده، روغن سویا اپوکسیده شده کار می کنند. برای پایداری مطلوب مورد نیاز است و به طور قابل توجهی روی خواص فیزیکی تأثیر نمی گذارد.
سپس ما پرکننده داریم. کربنات کلسیم اغلب به عنوان پرکننده در پلاستیک استفاده می شود. بسته به میزان استفاده شده در مخلوط، کربنات کلسیم می تواند مدول و سختی را افزایش داده و در بارهای بسیار زیاد هزینه فرمولاسیون را کاهش دهد. مشخص شد که در سطوح کمتر از 7٪ از وزن، خصوصیات بدنی به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار نگرفته و در سطحی بیش از 20٪، خصوصیات بدنی به خطر افتاده و مقاومت شیمیایی به شدت به خطر می افتد.
مقاومت ژئوممبران PVC در برابر اشعه ماوراءبنفش
پاک ژئوممبران PVC از مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش ضعیف برخوردار است. برای کاربردهای طولانی در فضای باز و بدون اجزای اضافی که می تواند در معرض اشعه ماوراء بنفش در فضای باز طولانی تر نشود، توصیه نمی شود. این مواد افزودنی مهارکننده های فرابنفش و جذب کننده یا رنگدانه ها هستند.
پس از افزودن مقدار کمی رنگدانه ، مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش به طرز چشمگیری بهبود می یابد. مهارکننده های ماوراء بنفش و / یا جذب کننده اشعه ماوراء بنفش محافظت طولانی مدت دارند.
مقاومت ژئوممبران PVC
مقاومت بیولوژیکی ژئوممبران PVC انعطاف پذیر اغلب مورد تردید قرار گرفته و تصور می شود پلاستی سایزرهای فتالات منبع غذایی برای میکروارگانیسم ها هستند. به این نتیجه نرسید. به طور معمول، ژئوممبران PVC انعطاف پذیر یک بیویدک را به عنوان یک احتیاط اضافی در هنگام مخلوط کردن شامل انواع خاصی از پلاستیک ساز ها که مستعد حمله بیشتری هستند را شامل می شود. در بسیاری از موارد، بیوکسی مورد نیاز نیست؛ زیرا مواد اولیه بدن در مقابل متابولیسم میکروارگانیسم ها مقاوم هستند.
به طور کلی، ژئوممبران PVC با فرمولاسیون های خاص برای شرایط ویژه انتخاب می شوند. پلی استرایزرهای پلیمری پلیمر باعث دوام بیشتر در برابر هیدروکربن ها می شوند. از کاربرد پلاستیک سازهای چربی مونومر باید در ژئومبرگ های انعطاف پذیر (پی وی سی) اجتناب شود؛ زیرا از عمر طولانی مدت و خاصیت مقاومت در برابر شیمیایی برخوردار نیستند.
