ژئوممبرین‌ها در ایزولاسیون فونداسیون‌ها نقش مهمی ایفا می‌کنند. ایزولاسیون فونداسیون‌ها به معنای جلوگیری از انتقال حرارت، رطوبت و تأثیرات آب زیرزمینی به سازه‌ها و ساختارهای بالایی می‌باشد.
ژئوممبرین یک پوشش یا مانع غشایی مصنوعی با نفوذپذیری بسیار کم است که با هر ماده مرتبط با مهندسی ژئوتکنیک به منظور کنترل مهاجرت سیال (مایع یا گاز) در یک پروژه، سازه یا سیستم ساخت استفاده میشود.
ژئوتکستایل در سیستم های فرسایش و زهکشی، در ساخت جاده ها استفاده می شود. ژئوممبران یک ماده مصنوعی با نفوذپذیری کم، ساخته شده از پلی اتیلن و مقاوم در برابر اشعه ماوراء بنفش و مواد شیمیایی است. چنین غشایی از آلودگی خاک جلوگیری می کند، آن را از آب خاک محافظت می کند.
ژئوممبرین‌ها در این فرآیند با تشکیل لایه‌های نفوذناپذیر بین فونداسیون و خاک‌های زیر آن، تاثیرات مخرب رطوبت و آب را کاهش می‌دهند و از آسیب به سازه جلوگیری می‌کنند. نقش ژئوممبرین در ایزولاسیون فونداسیون‌ها عبارتند از:
1. مهار نفوذ آب: ژئوممبرین‌ها به عنوان یک لایه آب‌گریز و نفوذناپذیر بین فونداسیون و خاک‌های زیرزمینی عمل می‌کنند. این باعث جلوگیری از نفوذ آب زیرزمینی به فونداسیون میشود که ممکن است باعث تخریب و آسیب به سازه شود.
2. کنترل رطوبت: ژئوممبرین‌ها به ایزوله کردن فونداسیون از رطوبت و آب زیرزمینی کمک می‌کنند. این باعث حفظ کیفیت مصالح سازه‌ای میشود و از ایجاد مشکلات مرتبط با رطوبت نظیر خوردگی و پوسیدگی جلوگیری می‌کند.
3. کنترل حرارت: ژئوممبرین‌ها می‌توانند در کنترل انتقال حرارت نیز نقش داشته باشند. این لایه‌ها می‌توانند از انتقال حرارت از خاک به فونداسیون و از آنجا به ساختمان جلوگیری کنند که به بهبود عملکرد سیستم‌های حرارتی و سرمایشی کمک می‌کند.
4. جلوگیری از جذب آب توسط فونداسیون: ژئوممبرین‌ها از جذب آب توسط فونداسیون جلوگیری می‌کنند. این جذب آب ممکن است باعث افزایش وزن و کاهش مقاومت فونداسیون شود که با تکثیر میکروب‌ها و تغییرات حجمی خاک‌ها همراه شود.
5. حفاظت از سازه: با جلوگیری از نفوذ آب و رطوبت، ژئوممبرین‌ها به حفاظت از سازه‌ها در مقابل آسیب‌های ناشی از رطوبت و آب کمک می‌کنند و عمر مفید سازه‌ها را افزایش می‌دهند.
به طور کلی، ژئوممبرین‌ها به عنوان یک لایه محافظ میان فونداسیون و خاک‌های زیرزمینی عمل کرده و به بهبود عملکرد و پایداری فونداسیون و سازه کمک می‌کنند.
ایزولاسیون چیست؟
ایزولاسیون به معنای جدا سازی، عایق‌بندی یا جلوگیری از انتقال یک عامل (مانند حرارت، رطوبت، صدا و غیره) از یک منطقه به منطقه دیگر است. این فرآیند به منظور کاهش تأثیرات آسیب‌رسان و افزایش راحتی، کارآمدی یا ایمنی در سازه‌ها، سیستم‌ها و محیط‌ها انجام میشود.
کاربرد ایزولاسیون
ایزولاسیون رطوبتی: جلوگیری از نفوذ و جذب آب و رطوبت به سازه‌ها و سطوح، به منظور حفظ کیفیت مصالح سازه‌ای و جلوگیری از تخریب.
ایزولاسیون حرارتی: جلوگیری از انتقال حرارت از یک منطقه به منطقه دیگر، به منظور کاهش نیاز به سیستم‌های حرارتی یا سرمایشی و صرفه‌جویی در مصرف انرژی.
ایزولاسیون صوتی: کاهش انتقال صدا بین مناطق مختلف، به منظور ایجاد محیط آرامش‌بخش و کاهش نویز.
ایزولاسیون کاری: جلوگیری از انتقال انرژی کاری (از جمله ارتعاشات و لرزش‌ها) از یک ساختار به ساختار دیگر.
ایزولاسیون شیمیایی: جلوگیری از تداخل مواد شیمیایی با یکدیگر یا با محیط.
ایزولاسیون الکتریکی: جلوگیری از انتقال جریان الکتریکی از یک منطقه به منطقه دیگر.
مهمیت ایزولاسیون بر اساس نوع عامل و محیط، و نیازهای مختلف به سیستم‌های محافظتی متغیر است. از این رو، انتخاب مناسب تکنیک‌ها و مواد ایزولاسیونی در هر موقعیت می‌تواند به حفظ کیفیت، ایمنی و کارآمدی در محیط‌ها و سازه‌ها کمک کند.
ایزولاسیون فونداسیون چیست؟
ایزولاسیون فونداسیون به معنای ایجاد جداسازی و عایق‌بندی بین فونداسیون ساختمان و خاک‌های زیرزمینی است. هدف اصلی از ایزولاسیون فونداسیون، جلوگیری از انتقال رطوبت، حرارت، و انرژی از خاک به فونداسیون و سازه‌های بالایی ساختمان می‌باشد.
ایزولاسیون فونداسیون به ویژه در مناطقی که با مشکلات رطوبت زیرزمینی مواجه هستند، بسیار مهم است. این عمل باعث میشود که رطوبت به سازه وارد نشود و مشکلاتی مانند تخریب مصالح، پوسیدگی، خوردگی، ایجاد آفات، کاهش کیفیت دیواره‌ها و سیستم‌های سازه‌ای ایجاد نشود.
موارد مورده استفاده از ایزولاسیون فونداسیون
- ممبرین‌های رطوبتی و ژئوممبرین‌ها: این ممبرین‌ها از مواد پلیمری تشکیل شده‌اند و به صورت لایه‌هایی بر روی فونداسیون نصب می‌شوند تا از نفوذ رطوبت جلوگیری کنند.
- پوشش‌های رطوبتی و عایق‌ها: پوشش‌های خاکی با خاصیت رطوبتی و عایق‌ها با خاصیت حرارتی مورد استفاده قرار می‌گیرند تا انتقال رطوبت و حرارت از خاک به فونداسیون متوقف شود.
- پنل‌های عایق‌بندی: این پنل‌ها که معمولاً از پلی‌استایرن ساخته می‌شوند، به فونداسیون نصب می‌شوند و در ایجاد عایق حرارتی و رطوبتی کمک می‌کنند.
ایزولاسیون فونداسیون ژئوممبرین‌ها به عنوان یک مرحله مهم در ساختمان‌سازی مطرح است، زیرا تاثیرات نامطلوب رطوبت و حرارت بر روی کیفیت سازه‌ها و عمر مفید آنها را به شدت کاهش می‌دهد. با انجام ایزولاسیون فونداسیون، عمر مفید سازه‌ها و ساختمان‌ها به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد و نیاز به تعمیر و نگهداری مکرر کاهش می‌یابد.
اجرای زهکشی فونداسیون
اجرای زهکشی فونداسیون ژئوممبرین‌ها یک مرحله مهم در ساختمان‌سازی است که به منظور جلوگیری از تجمع رطوبت زیر فونداسیون و در نتیجه کاهش خطرات مرتبط با آب به سازه‌ها و ساختمان‌ها انجام میشود. زهکشی فونداسیون به کاهش تأثیرات آب زیرزمینی مانند افزایش فشار آب زیرسازه، تخریب مصالح سازه‌ای و ایجاد ترک‌ها کمک می‌کند.
مراحل اجرای زهکشی فونداسیون عبارتند از:
تهیه زهکشی در ژئوممبرین: ابتدا باید مسیر زهکشی را تعیین کنید. این مسیرها باید از نقاط باز به مسیرهای خارجی ترکیب شوند تا آب به درستی از زیر فونداسیون خارج شود.
حفر شیارها: شیارهای زهکشی به عمق معقولی از خاک حفر می‌شوند تا فضای کافی برای جمع‌آوری و جریان آب ایجاد شود.
نصب لوله‌های زهکشی: لوله‌های زهکشی با شیب مناسب در شیارها قرار داده می‌شوند تا آب به سمت نقاط باز و خروجی‌ها جریان یابد.
استفاده از مصالح جذب‌کننده: در برخی موارد، مصالح جذب‌کننده مانند خاکسری و سنگدانه‌های جذب‌کننده رطوبت نیز در شیارهای زهکشی قرار داده می‌شوند تا آب به طور موثر‌تر جذب و از فونداسیون دور شود.
پوشش شیارها و لوله‌ها: بعد از نصب لوله‌ها و مصالح جذب‌کننده، شیارها با خاک مورد پوشش قرار می‌گیرند.
آزمایش عملکرد: در نهایت، مراحل زهکشی باید با آزمایش عملکرد تکمیل شود تا اطمینان حاصل شود که آب به درستی از زیر فونداسیون جریان می‌یابد و هیچ مانعی وجود ندارد.
به طور کلی، زهکشی فونداسیون می‌تواند باعث بهبود کیفیت و عمر مفید سازه‌ها و ساختمان‌ها شود و از تأثیرات آب زیرزمینی جلوگیری کند. در انتخاب روش و مواد زهکشی، به شرایط محلی و نوع خاک‌ها نیز توجه کنید.
