بانکوک به دلیل بارندگی های شدید، جزر و مدهای زیاد و همچنین زیرساخت های زهکشی ضعیف، اواخر سال 2011 گرفتار سیل شدیدی شد. این سیل نه تنها بر ساکنان و مشاغل محلی تاثیر گذاشت، بلکه عملکرد شرکت های خارجی را نیز تحت تاثیر قرار داد. وقوع مجدد این سیل ها در آینده به دلیل تغییر وتحولات جوی و همچنین افزایش شهرنشینی در این کشور قابل پیش بینی بود. بدین منظور روش هایی برای مقابله با سیل و جلوگیری از خسارت مجدد آن بررسی شد که کاربرد ژئوسل از آن جمله بود. در سال 2012 در مناطقی از شهر به خصوص در خیابان های باریک بانکوک از سیستم ژئوسل استفاده شد.
Please specify the Content Block to use as a top drawer content in Theme Options
امروزه برای بیشتر روش‌های پیشرفته تثبیت خاک، تکیه بر سیستم محصور کردن خاک مانند استفاده از ژئوسل، می‌تواند راهگشای بسیاری از مسائل چالش برانگیز تثبیت خاک باشد. ژئوسل محصول پلیمری سه بعدی و نفوذپذیر است که دارای ساختار شبکه‌ای بصورت لانه زنبوری است. این سلول‌ها در میان خود دارای فضایی خالی می‌باشند که این فضا می‌تواند توسط مصالح طبیعی مانند خاک، سنگ و یا مواد پلیمری مانند فوم پر شوند. هنگامی که این مصالح با خاک پر می‌شوند یک سیستم محصور را شکل می‌دهند.
ژئوتکستایل‌ها منسوجات متخلخل و نفوذپذیری هستند که از الیاف پلیمری ساخته می‌شوند. ژئوتکستایل‌ها ابتدا در ارتباط با کاربردهای فرسایش مطرح و بعنوان جایگزینی برای فیلترهای شنی ساخته شدند. بنابراین نام اولیه برای ژئوتکستایل‌ها پارچه‌های فیلتری (filter fabric) بود. در ساخت ژئوتکستایل‌ها بیشتر از پلی پروپیلن (PP) یا پلی استر (PET) استفاده میشود ولی ممکن است پلیمرهای دیگری نظیر پلی اتیلن PE و پلی آمید نیز بکار گرفته شوند. در صورتی که الیاف ساخته شده از این پلیمرها توسط دستگاه‌های بافندگی و به صورت دو مجموعه نخ عمود بر هم (تار و پود) بافته شوند نوع محصول به ژئوتکستایل بافته شده (Woven) مرسوم است. اگر الیاف به صورت تصادفی و نامنظم در کنار هم قرار گیرند و توسط حرارت دادن و یا به صورت شیمیایی و یا مکانیکی به یکدیگر متصل شوند در این صورت ژئوتکستایل بافته نشده (non-woven) تولید میشود.
راهها جزء شبکه های حیاتی یک کشور هستند و در صورت تخریب آنها اختلال محسوسی در شهرها به وجود می آید. سالانه هزینه های هنگفتی برای بازسازی آسفالت در کشور در نظر گرفته میشود که علاوه بر هزینه های مربوطه زمان زیادی هم موجب اختلال در راهها میشود. به همین دلیل مهندسان و متخصصان همیشه در فکر تولید مصالحی بودند که عمر آسفالت را افزایش دهند. این تحقیقات موجب به کارگیری فن آوری نوینی با نام ژئوتکستایل شد. با به کارگیری این مصالح انقلاب نوینی در بتن های آسفالتی به وجود آمده است.